vrijdag 11 maart 2011

Fiuuuuw ik ben goedgekeurd. Het is namelijk zo dat voordat je mag starten op de marathon des sables, je een ECG moet laten nemen en een medisch document moet laten ondertekenen door de dokter waarin hij verklaard dat je over goed werkende onderdelen beschikt die het toelaten om op zijn minst de eerste 10 zandheuveltjes over te geraken. Dit leek mij een redelijke routine kwestie aangezien ik toch al wel wat had gesport en toch nooit iets aan mijn hart heb gevoeld. Het bleek toch iets spannender te zijn dan even een documentje door de dokter van wacht te laten invullen.

Anderhalve week geleden, ik dus naar het UZA voor een sportmedisch onderzoek. Wat standaard zaken zoals bloeddruk meten, long inhoud, wat horen met een stettoscoop en mijn gewicht en lengte opnemen (ik meet dus 174.2 cm, dat is dus een halve cm groter dan twee jaar geleden, wat toch aangeeft dat ik mijn grote droom om ooit basketballer te worden nog niet volledig moet opbergen, het kan nog altijd...). Dan volgde het nemen van een ECG en ten slotte de analyse van die ECG door de dokter. En hier liep het mis (al heb ik in de eerste zin wel al verklapt dat alles goed komt, voor diegene die dit allemaal wat te spannend vinden). De dokter wist mij te vertellen dat ik een geruis had op mijn hart en wel eens Left ventricular hypertrophy zou kunnen hebben. Het kon ook wel gewoon liggen aan het feit dat ik nogal veel sport (in 95% van de gevallen blijkt dit zelf zo te zijn), maar aangezien het om de marathon des sable ging (en de dokter moet verklaren dat ik fit genoeg ben om te starten), wou de dokter het papiertje niet zomaar ondertekenen. Ik moest dus nog een echo cardio laten doen (dat is hetzelfde als ze doen om naar de baby te zien als hij nog bij de moeder in de buik zit, maar dan voor het hart). Ik moest wel nog een week wachten voordat ik de echo kon laten nemen. En op die week wordt die 95% van de gevallen waar het niks is, al snel 20% van de gevallen en voordat je het weet ben je gestresseerd omdat de kans reƫel is dat je niet wordt goedgekeurd en bijgevolg niet mag vertrekken.

Eergisteren heb ik dan de echo gedaan en daaruit bleek dat alles in orde was. Het kwam erop neer dat mijn hart heel groot was geworden door al dat sporten en dat in combinatie met een niet al te bombastisch en breed postuur (maw ik werd nog eens gedissed door de dokter die me erop wees dat ik een tenger manneke was).

Geen opmerkingen: