RIP Lassie

Ondertussen is het al even geleden dat ik nog eens een berichtje heb achtergelaten op mijn blog. Ik zou kunnen beweren dat dit is omdat ik te veel werk heb, te hard aan het trainen ben en geen moment tijd vindt om iets te schrijven. Maar dat zou wat te doorzichtig zijn. De echte reden is dat mijn hond met wie ik een heel emotionele band had juist gestorven is tijdens het redden van twee siamese weesjes, waarvan één met slechts één arm, uit een brandend huis en dat ik dit eerst moest verwerken voordat ik door kon gaan met de rest van mijn leven (dit klinkt ongetwijfeld stukken geloofwaardiger, maar ondertussen is toch iedereen al vergeten dat het inderdaad al even geleden is dat ik nog eens iets geschreven had).

De voorbereidingen voor de triathlon zitten in de laatste rechte lijn. Vandaag nog een redelijk zware zwem en loop training en morgen (disndag) de climax met de zwaarste training uit de afgelopen weken. Vanaf dan is het stillekes aan terug afbouwen. Waarom morgen de zwaarste training? Omdat mijn coach Paul van Den Bosch dit zegt (voor diegene die hem niet kennen, hij is trainer van topalthleten zoals Sven Nys (waarschijnlijk de enige belg die een medaille gaat halen op de olympische spelen), Luc Van Lierde, Marc Herremans, Mario Aerts en ik, toegegeven, hij weet dit zelf niet, het is enkel omdat ik zijn trainingschema's en advies probeer te volgen die in zijn boek of op het web staan). Volgens de theorie (en in de veronderstelling dat ik het goed gesnapt heb, maar wie twijfelt daar aan) van supercompensatie zou het zo zijn dat als ik een inspanning doe, het effect ongeveer 11 dagen later zal optreden (simplistisch verwoord, in het echt is het een uitleg met heel wat medische termen en een spannend verhaal over spieren die worden vernietigd en zich gaan bewapenen tegen toekomstige training offensieven). En (zoals de intelligentere lezers onder jullie al lang door hebben) dit wil dus zeggen, dat als ik morgen (nog steeds dinsdag) nog eens goed train ik exact op de dag van de race daar de voordelen van ga ondervinden. Vanaf woensdag hebben zware trainingen toch geen zin meer want het effect komt te laat. Dus een ritme zoals in de examen periode aanhouden (alles uitstellen en dan de week voor het examen als paniek reactie nog (te) veel moeten doen omdat je te laat in actie bent geschoten) heeft geen zin.

Nu betekent dit dus niet dat ik vanaf dan helemaal niets meer moet doen. Mijn lichaam mag niet lui worden op de resterende tijd (en ik kan niet anders dan toegeven dat mijn lichaam die neiging zeer snel heeft) en moet dus nog af en toe geprikkeld worden. Daarom dat ik stillekes aan moet afbouwen. In de eerste plaats het trainings-volume maar ook de intensiteit van de trainingen (ik moet met andere woorden minder diep gaan). Voor de rest is het de bedoeling dat ik veel rust. Concreet wil dit zeggen (ook dit staat in detail uitgelegd in het boek van mijn coach) dat ik veel tv moet zien, zeker geen huishoudelijke taken mag doen (hebben een negatief effect op de geleverde trainingen en daarenboven heb je meer kans op blessures, denk maar aan de rug die geblokkeerd kan geraken bij het afwassen met een te lage pompbak) en niet te vroeg mag op staan (om genoeg slaap te hebben, vroeger gaan slapen heeft om verschillende redenen, maar daar ga ik niet over uitwijden wegens te technisch, minder zin).

Voor de rest moet ik nog een paar keer oefenen op de wissels, zien in welke volgorde ik mijn kledij aantrek (kwestie van niet eerst je schoenen en dan je sokken aan te trekken) en zijn er nog heel wat praktische zaken af te handelen. Zo moet mijn fiets nog eens grondig gekuist worden (geen overtollige kilo's zand mee nemen, checken op dichtslippende remblokjes en blokkerende dynamo...) moet ik nog een zwembrilletje gaan halen, zien dat ik de juist drank en gellekes heb en dan alles beginnen klaar te leggen (en dubbel checken of ik alles wel bij heb).

Voor de taal-puristen en leerkrachten Nederlands onder jullie. Ik heb deze keer toch maar eens een korte check op spellingsfouten gedaan. Bij overgebleven fouten zullen we het maar houden op dichterlijke vrijheid.