Pita Athene met veel looksaus zonder groentjes

Iedereen maakt ze wel eens: goede voornemens. Bij het starten van mijn triathlon missie heb ik er ook enkele moeten maken. Buiten het meer sporten wat logischerwijs hoort bij het trainen voor een triathlon waren er ook enkele minder plezante.

Het eerste voornemen was gezonder eten.Even kort schetsen hoe mijn eet (en drink) patroon er vroeger (en grotendeels nog steeds) uit ziet. Ik wil beginnen met het belangrijkste: ik eet héél graag vlees (sorry voor de vegetariers, veganisten, fruitarieërs -die bestaan dus daadwerkelijk- enz. onder ons maar ik wordt nu eenmaal niet emotioneel geraakt door de gedachte dat wat op mijn bord ligt vroeger een lief lammetje was, een duifke dat vrolijk door de bossen dwarelde of een konijntje was dat samen met zijn vriendjes lachend door de velden huppelde, spaar je energie het pakt gewoon niet bij mij). Eveneens voor diegene die gewoon niet veel vlees eten uit gezondheidsreden: het kan mij eveneens niet schelen dat een curyworst (voor de Limburgers: frikandel) of een hamburger (de welgekende platte frikadel) bestaad uit 90% dierlijk en ander afval aangevuld met 10% vet (en nee, ik hoef niet mee te gaan naar een vlees fabriek, om het met mijn eigen ogen te aanschouwen).

Een ander onmisbaar onderdeel van mijn avondmaal is mayonaise. Ik eet bij zowat alles mayonaise (inclusief spagetti met tomatensaus). Ik vind mayonaise nu eenmaal een lekker kruid (en geen belediging voor de kok om dit bij het gerecht toe te voegen, een kok voelt zich toch ook niet beledigd indien je vraagt voor een extra snuifje zout of peper). Dit aangevuld met het feit dat ik niet graag groentjes eet, kan ik toch wel stellen dat mijn voedingspatroon niet nauw aansluit met de ideale voedingsbalans (je kent die tekeningeskes wel, de voedselpiramide met bovenaan in het topje een beetje vlees en onderaan een brede basis opgevuld met groentjes, die van mij zal ongeveer overeen komen met het spiegelbeeld daarvan).

Het drinken is naar mijn bescheiding mening toch iets beter: tot voor kort dronk ik bijna nooit water (mijn moeder denkt noch altijd dat ik geen water lust, bij deze...). Het enige dat ik dronk was melk (en liefst in de vorm van chocomelk). Sterke botten zal ik wel hebben, maar daar blijft het ook bij (alhoewel, kindjes moeten toch ook veel melk drinken om nog te groeien, ik kan wel zeggen dat dit bij mij niet veel heeft uitgehaald). Maar ondertussen kan ik met trots zeggen dat ik zoals alle grote mensen water lust!!!

De tijdstippen waarop ik eet zal ook niet echt als schoolvoorbeeld gebruikt worden in 'de afvallers'. Allereerst is er (wegens tijdgebrek, ik ga toch geen half uur vroeger op staan om mijn bokes op te eten) s'morgens geen ontbijt. Tegen elf uur toch al eens een chocolade koekje naar binnen steken om de eerste honger te onderdrukken. S'middags en s'avonds houd ik mij wel aan de voorgeschreven uren. Ten slotte is er zoals bij elk persoon met een gezonde eetlust nog de laat-avond snack. Deze blijft echter niet beperkt tot een chipje of een snoepke voor tv, maar durft regelmatig wel eens 'ne pita athene met looksaus zonder groentjes' zijn (dat is dan ook de schuld van de pitazaak bij ons om de hoek, waarom moest die zich nu zo dicht komen vestigen).

Nu is het de bedoeling dat ik stilletjes aan overstap op een 'dieet' van veel groentjes, water, fruit, magere youghourt, en veel koolhydraten (zou de lasagna van den Aldi ook meeteleen als koolhydraten). Hier zijn al verschillende door mezelf opgestelde deadlines vooropgesteld (en gepasseerd). Bij het aanvangen van het triathlon had ik mij voorgenomen om na een maand al gezonder te eten. Die deadline is steeds uitgesteld tot ik deze momenteel heb vastgelegd op begin Juli (dan heb ik toch nog twee maanden om mijn lichaam aan te passen, meer dan tijd genoeg zou ik zeggen).

Een tweede probleem is slaap. Ten eerste is het heel belangrijk om genoeg te slapen, want tijdens het slapen (of rust in het algemeen) worden je spieren uitgebouwd. Tijdens het sporten worden je spieren eigenlijk wat mishandeld. Terwijl je aan het rusten bent, gaan je spieren zich terug herstellen en bij dit herstellen ook bewapenen tegen de volgende inspanningen (en hierdoor krijg je dus meer spieren). Mijn groot probleem is het op tijd gaan slapen. Als we met wat vrienden iets gaan drinken (uiteraard enkel water voor mij) heb ik het steeds moeilijk om door te gaan voor de rest vertrokken is. Je weet maar nooit, misschien gebeurd er juist iets super plezant wanneer je al vertrokken bent. Dan heb je dit gewoon gemist en daar zou ik niet mee kunnen leven. Dus ik ga vaak redelijk laat slapen. Het gevolg is dat ik dan ook niet goed vroeg kan op staan. Ik heb mij al verschillende keren voorgenomen om voor het werk eventjes te lopen of te gaan zwemmen. Dit bedenk ik echter altijd s'avonds. De volgende morgen kom ik daar steeds op terug. Ik zal het morgen wel doen (nu nog eventjes blijven liggen).

Bij deze eindig ik, met een klein hartje en op straffe van publieke vernedering bij het falen: vanaf begin Juli zal ik op tijd gaan slapen en meer groentjes eten, beloofd...